کد مطلب:21605 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:5

گنجینه پرسمان » اخلاق و عرفان

راه تحصيل معرفت چگونه است

راه معرفت را دوگونه مي توان پيمود: يكي ساده و ابتدايي - كه براي همگان ميسور است - و ديگري اساسي و عميق. الف) راه اول عبارت از اين است كه شخص بدون پرداختن به كاوش هاي ژرف نظري و علمي، به يك سري اعمال واوراد و اذكار مشغول مي شود و از ارتكاب معاصي اجتناب كند و به انجام دادن وظايف ديني مبادرت ورزد. بديهي است چنين شخصي بر اثر مداومت بر امور ياد شده، مختصر نورانيتي كسب مي كند و ممكن است حالات خوشي نيز به او دست دهد. ب ) راه دوم عبارت است از چنگ زدن به عرفان و آن به دو قسم نظري و عملي تقسيم مي شود: 1- عرفان نظري: اين است كه شخص ابتدا به فراگيري يك دوره كلاسيك منطق و سپس به تحصيل در رشته فلسفه بپردازد تا بر نحله ها و مكتب ها و عقايد فلسفي مطلع گردد. آن گاه كم كم با فراگيري منظم متون عرفان نظري كه عبارت است از: تمهيدالقواعد، شرح فصوص قيصري، مصباح الانس و...، بر مسائل و مطالب عرفاني اطلاع حاصل نمايد. 2- عرفان عملي: آن است كه شخص سالك ابتدا، ظاهر و باطن خود را از هرگونه آلودگي به گناهان و رذايل اخلاقي پاك كند و هم زمان به اعمال و وظايف شرعي خويش پايبند باشد تا كم كم به مدد الهي، انوار عرفاني و ملكوتي بر قلب او بتابد و به صفات ربوبي و اسماي الهي متصف گردد. كتاب هايي كه در زمينه عرفان عملي نگاشته شده فراوان است از جمله: منازل السايرين، مقامات معنوي، مصباح الشريعه، عرفان اسلامي و ...)، بديهي است كه سالك محقق بايد تحت تربيت مربي، هم به عرفان نظري بپردازد و هم به عرفان عملي؛ زيرا پيمودن راه عرفان نظري بدون داشتن عرفان عملي گاه بسيار خطرناك است و شخص را به مرز كفر و شرك مي كشاند. نيز پيمودن راه عرفان عملي بدون داشتن عرفان نظري، موجب قشري گري و درويش مآبي است.